کد مطلب:173488 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142
جلوه های توحید و ولایت
این پنج نشانه ی مؤمن، در حقیقت، جلوه هایی از توحید و ولایت است؛ زیرا، نمازهای پنج گانه، فریضه و نافله های آن ها، ظهور عبودیت و بندگی انسان در مراحل و مراتب گوناگون است:
عبودیت قلبی؛ نماز، جلوه ی حضور قلب و ذهن است.
عبودیت فعلی؛ اعمال نماز، مثل ركوع و سجود و قیام و مانند آن ها، جلوه های بندگی در اعضا و اندام است، خصوصا سجده كردن كه زمینه ی «نهایت توحید فعلی در مقام عمل» است. «تعفیر الجبین» گویای این نكته است.
عبودیت لفظی؛ نماز، در حقیقت، سخن گفتن با معبود و راز و نیاز با او است.
البته ظهور بندگی و تجلی عبودیت در سجود و جبین را بر خاك نهادن زمینه ی نهایت توحید فعلی در مقام عمل است گویی با ملائكه ی الهی، در مقام خضوع و خشوع هماهنگ است.
و نیز بلند گفتن «بسم الله الرحمن الرحیم» و انگشتری را در دست راست كردن، هر كدام، شعار لفظی و عملی در جهت توحید و خلوص است كه شرح آن مقام ویژه ای را می طلبد.
امام «زیارت اربعین»، میقات ولایتی مؤمن است؛ زیرا حقیقت زیارت، امتداد ظهور ولایت است. در واقع، زیارت، جلوه امتدادی ولایت است و به نوعی نماد و تجلی اسراری از ولایت است.
بر این اساس، «زیارت اربعین»، میقات ولایت مؤمن و علامت و نشانه ی ایمان چنین مؤمنی است.
گوئی مؤمن، از روز عاشورای حسینی علیه السلام تا چهل شبانه روز، زمینه ای در جهت سلوك طریق ولایت برای احراز «میقات ولایتی انسان» به دست آورده است. (بعدا در این ارتباط توضیحی ذكر می شود).
عبودیت قلبی؛ نماز، جلوه ی حضور قلب و ذهن است.
عبودیت فعلی؛ اعمال نماز، مثل ركوع و سجود و قیام و مانند آن ها، جلوه های بندگی در اعضا و اندام است، خصوصا سجده كردن كه زمینه ی «نهایت توحید فعلی در مقام عمل» است. «تعفیر الجبین» گویای این نكته است.
عبودیت لفظی؛ نماز، در حقیقت، سخن گفتن با معبود و راز و نیاز با او است.
البته ظهور بندگی و تجلی عبودیت در سجود و جبین را بر خاك نهادن زمینه ی نهایت توحید فعلی در مقام عمل است گویی با ملائكه ی الهی، در مقام خضوع و خشوع هماهنگ است.
و نیز بلند گفتن «بسم الله الرحمن الرحیم» و انگشتری را در دست راست كردن، هر كدام، شعار لفظی و عملی در جهت توحید و خلوص است كه شرح آن مقام ویژه ای را می طلبد.
امام «زیارت اربعین»، میقات ولایتی مؤمن است؛ زیرا حقیقت زیارت، امتداد ظهور ولایت است. در واقع، زیارت، جلوه امتدادی ولایت است و به نوعی نماد و تجلی اسراری از ولایت است.
بر این اساس، «زیارت اربعین»، میقات ولایت مؤمن و علامت و نشانه ی ایمان چنین مؤمنی است.
گوئی مؤمن، از روز عاشورای حسینی علیه السلام تا چهل شبانه روز، زمینه ای در جهت سلوك طریق ولایت برای احراز «میقات ولایتی انسان» به دست آورده است. (بعدا در این ارتباط توضیحی ذكر می شود).